Korzyść: Lista atrybutów pomaga w sposób systematyczny zidentyfikować nieoczywiste cechy (aspekty) obiektu.
Czas: od 5 do 30 min.
Czym jest Lista atrybutów?
Lista atrybutów to prosta technika bazująca na operacji umysłowej abstrahowania.
Abstrahowanie to to jeden z procesów generatywnych – twórczych operacji wykonawczych. Abstrahowanie polega na wyróżnianiu w wybranych obiektach tylko pewnych ich aspektów czy cech, a pomijanie innych. Dzięki takim operacjom możliwe jest definiowanie i redefiniowanie obiektów, klasyfikowanie ich według mniej lub bardziej typowych kryteriów, wreszcie – dostrzeganie podobieństw między obiektami, w których wyabstrahowano podobne cechy (Nęcka i in., 2019). Więcej na temat abstrahowania przeczytasz tutaj.
Twórcą techniki jest 
profesor Robert Crawford (1959), autor książki pt. The techniques of creative thinking: How to use your ideas to achieve success.
Technika nadaje się do pracy 👤 indywidualnej oraz w 👥 grupie.
Kiedy warto sięgnąć po listę atrybutów?
Przedmiotem ćwiczenia może być jakikolwiek obiekt fizyczny, społeczny lub symboliczny. Technika pomaga w rozwoju nowych produktów, ale może być również stosowana np. do udoskonalania procesów czy wprowadzania zmian organizacyjnych.
Lista atrybutów pozwala 🔎 uwolnić się od stereotypowego spostrzegania obiektu i umożliwia zaprojektowanie jego nowej wersji 🔆🔥, wolnej od atrybutów zbędnych i przypadkowych.
Na czym polega Lista atrybutów?
Zasada listy atrybutów polega na wyróżnieniu wszystkich cech badanego obiektu 📋, począwszy od (a) cech koniecznych i definiujących, przez (b) cechy niekonieczne, ale często występujące i typowe, aż po (c) niekonieczne, przypadkowe, zbędne.
Schemat postępowania
Schemat techniki jest prosty: należy w nieskończoność uzupełniać zdanie: X jest… . Należy przy tym pamiętać, aby uzupełnienie było 
przymiotnikiem, a nie rzeczownikiem.
Rozpoczynamy od wyróżnienia atrybutów oczywistych, jawnych i narzucających się, a następnie przechodzimy do eksploracji atrybutów niezwykłych, nieoczekiwanych i ukrytych 🕵. Przegląd atrybutów powinien być systematyczny – obejmować wiele różnych obszarów, takich jak np.:
- cechy fizyczne,
- funkcje,
- reakcje emocjonalne, jakie obiekt w nas wywołuje,
- zachowanie się obiektu w sytuacjach typowych i nietypowych,
- tkwiące w obiekcie możliwości rozwoju lub degeneracji,
- zależność obiektu od kontekstu i jego wpływ na ten kontekst
- odporność obiektu na zakłócenia i ciosy z zewnątrz.
Nota finalis
Uwaga! Pamiętaj, że żadna technika kreatywnego myślenia nie zastąpi holistycznego programu zarządzania kreatywnością w organizacji. Kreatywni jesteśmy codziennie, w różnych porach dnia, a nie tylko w czasie organizowanych doraźnie spotkań i warsztatów. Poszczególne elementy systemu zarządzania kreatywnością (np. ludzie, procesy, niematerialne i materialne środowisko pracy) powinny wzajemnie się wspierać, pobudzając aktywność twórczą zespołów, także w sytuacjach całkiem nieformalnych i spontanicznych.
Poznaj szerszy kontekst:
Dowiedz się więcej na temat technik kreatywnego myślenia.
Dowiedz się więcej na temat procesu kreatywności.
Dowiedz się więcej na temat klimatu dla kreatywności.
Dowiedz się więcej na temat motywowania do zachowań kreatywnych.
Dowiedz się więcej na temat cech osób kreatywnych.
Dowiedz się więcej na temat burzy mózgów oraz dobrych praktyk brainstormingu.
Dowiedz się więcej na temat typologii kreatywnych pomysłów.
Dowiedz się więcej na temat kreatywności zespołu.
Referencje / References:
Na podstawe: Nęcka, E., Orzechowski, J., Gruszka, A. (2019), Trening Twórczości, Smak słowa, Sopot.
Crawford, R.P. (1959), The techniques of creative thinking, Hawthorne Books, New York.
